Η Ειρήνη μου, στο φάσμα του αυτισμού…που εφυγε ενα βραδυ ξαφνικα στον υπνο της…σαν Αγγελος…

Η Ειρηνη μου…
Η μονακριβη κορη μου…
Ο Αγγελος μου πια…
Στο φασμα του αυτισμου..
Μη λεκτικη..
Με πολλα προβληματα κινητικα..
Με επιληψια…
Η Ειρηνη μου η γλυκια που δεν χαρηκε τιποτα σαν παιδι…
Που δεν μιλησε ποτε…
Που δεν ετρεξε…δεν εκανε ποδηλατο…
Η Ειρηνη μου ενα παιδι ΑΜΕΑ ..
Που χαμογελουσε παντα..
Που δεν παραπονηθηκε ποτε Της..
Που αγαπουσε ολο τον κοσμο..
Που οτι δεν ειπε με το στομα της,το ειπε με τα γλυκα της ματια..
Που με εμαθε να αγαπαω
Να πιστευω..
Να ελπιζω..
Με εμαθε να ζω την ζωη που δεν διαλεξα..
Η Ειρηνη μου που εφυγε ενα βραδυ ξαφνικα στον υπνο της…σαν Αγγελος..
Η Ειρηνη μου με διαλεξε για μαμα της..
Και γω νιωθω ευλογημενη γι αυτο…
Σας ευχαριστω για την αποδοχη σας..